Almelo 1 doet goede zaken en koerst richting tweede klasse

Terwijl de laatste sneeuwresten van de avond ervoor nog niet weggesmolten waren, maakten de schakers van Almelo 1 zich op zaterdag 11 maart op om een ware kraker te spelen. Tegenstander op deze beladen dag was de ‘SVA-concurrent’ van onze vereniging. Net als Schaakvereniging Almelo draagt namelijk ook Schaakvereniging Almere deze (eervolle) afkorting. Beladen was deze zaterdag onder andere vanwege het feit dat een tweetal demonstraties was aangekondigd om het land te ontregelen. Op advies van de KNSB gingen de Almelose strijders dan ook met de trein richting Almere, om zo te voorkomen dat een file door een langzaam rijdende trekker of onwelwillende klimaatdemonstrantenblokkade roet in het eten zou gooien.

Zes spelers van de Almelose hoofdmacht verzamelden in alle vroegte op station Almelo en vertrokken per intercity richting Almere. Onderweg stapten de overige twee teamgenoten in en bij de verscheidene overstappen was er zowaar nog tijd voor een broodnodige koffiepauze. Toen het gezelschap op station Hilversum voltallig was duurde het ook niet lang meer voordat we in Almere Muziekwijk konden uitstappen. Tijdens een mooie wandeling door de zonnige muziekwijk onderweg naar de speelzaal wist Edwin ons van alles te vertellen over componisten als Strawinsky, Alban Berg en Ravel.

Aangekomen bij de speelzaal bleek al gauw dat onze gastheren het advies van het kabinet om de thermostaat wat naar beneden te zetten in de wind hadden geslagen, de speelruimte was namelijk al ‘goed op temperatuur’. Met 8 schakende teams, ook Almere 2, 3 en 4 hadden een thuiswedstrijd, beloofde het een gezellige boel te worden en hoefden we niet bang te zijn om het koud te krijgen. Na een kort welkomstwoord werden de opstelling uitgewisseld en al vlotjes begonnen de klokken met tikken, richting een zinderende eindfase.

Op papier zou Almelo geen problemen hoeven hebben, maar na een tijdje bleek al dat het toch geen gemakkelijke middag zou worden. Na een aantal uur spelen viel de eerste beslissing, en wel in het nadeel van Almelo. Humphrey wist op bord 7 flink wat chaos op het bord te creëren, maar de zwartspeler vocht met een (schijn)loperoffer op f2 terug. Toen de rook wat was opgetrokken stond het materieel gelijk, maar zwart kreeg mogelijkheden om de witte stelling met zijn dame en paarden te infiltreren. Humphrey hield het nog lang vol maar uiteindelijk kon hij de paarden van zijn tegenstander niet meer bedwingen en toen hij zijn dame verloor aan een vork moest hij opgeven.

Een tijdje later, toen er nog 7 partijen bezig waren, wilde ik een rondje door de speelzaal lopen om een kijkje te nemen bij de andere wedstrijden, zoals die van Almere 2 tegen Zutphen 1. Toen bleek dus dat alle partijen in de overige wedstrijden al waren afgelopen! Zo kan het soms gaan, 7 lange partijen in één wedstrijd, dit geeft wel aan hoe gewaagd beide teams aan elkaar waren. Desalniettemin, met het lager tikken van de klokken bereikten een aantal partijen tegelijkertijd hun apotheose en werd duidelijk dat Almelo er wel redelijk goed voor stond. Allereerst wist Martin op bord 2 een mooie partij te winnen. Met zwart tegen een sterke jeugdspeler is het natuurlijk altijd oppassen, maar Martin liet zich niet van de wijs brengen en speelde erg actief. Nadat hij de pion voor zijn koning naar g5 had gezet, om Lxg5 te beantwoorden met het sterke f4, ging wit ten onder aan de druk van de dodelijke dame-loper batterij die naar g2 keek. Martin won een stuk en niet veel later ook de partij.

Bij Edwin op bord 3 ging het er iets anders aan toe. Hij speelde tegen de sterkste speler van de line-up van Almere en kwam goed uit de startblokken. Met Pb5 en zijn dame en loper richting de ongerokeerde zwarte koning zag het er heel goed uit voor Edwin, maar zijn tegenstander wist langzaam maar zeker zijn stukken terug te dringen. De witte koning stond ondertussen wat naakt op d1 en het voelde al gauw bloedlink aan. Edwin wist nog lang tegenstand te bieden maar moest uiteindelijk zijn meerdere erkennen, wat zijn eerste(!) verlies van dit seizoen betekende.

Alvin kreeg zwart op bord 4 en zijn tegenstander gebruikte al vroeg in de partij veel tijd. Hoewel het eigenlijk de hele partij gelijk stond qua materiaal kwam er een interessante stelling op het bord, waarbij Alvin een paard had, zijn tegenstander een loper en beide spelers nog een dame en toren. Ondanks de relatief open stelling was het paard van Alvin dreigender dan de witte loper en later, nadat torens geruild waren en beide dames infiltreerden in de kampen van de tegenstander, was het het paard van Alvin dat de doodsteek gaf en pardoes mat op het bord zette! Dit brengt Alvin op een score van 4.5 uit 5 dit seizoen, een zeer puike prestatie!

Bij een tussenstand van 2-2 zag het er voor Almelo prima uit op de nog spelende borden. Peter had wit tegen een sterke jeugdspeler op bord 1 en ging een kansrijk eindspel in. Nadat hij de zogenaamde ‘badkuipformatie’ op de damevleugel mobiliseerde bleef daar een vrije a-pion over, die erg irritant was voor zwart om te verdedigen. De spelers kwamen in een gelijk-lopereindspel zoals u die in de boekjes tegen kunt komen, een a-, g- en h-pion voor wit en f-, g- en h-pionnen voor zwart. Peter wist helaas niet op het juiste moment toe te slaan en zwart vond de briljante verdediging …h5! waardoor de witte koning slechts één tempo tekort kwam om zijn uiteindelijke vrijpion te promoveren. De spelers speelden door tot de laatste pion maar moesten uiteindelijk het punt delen.

Het was ondertussen al vrij laat geworden en de volgende partij die eindigde, was die van mijzelf (Matthias). In een lang eindspel waar mijn tegenstander een extra toren en twee pionnen meer had tegenover mijn loper en (sterke) paard, sloeg ik een remiseaanbod af en probeerde ik lange tijd mijn loper te activeren. Nadat er steeds meer pionnen geslagen werden bleven er twee extra verbonden vrijpionnen voor wit over, maar ik kon ze lange tijd blokkeren, totdat mijn tegenstander op zet 40 een lastige beslissing moest maken, ofwel gevaarlijk met zijn koning infiltreren, wat zomaar fout kon gaan of een kwaliteit offeren. Mijn tegenstander koos voor het laatste en zodoende kwamen we in een eindspel waarin ik een loper had tegenover de verbonden vrijpionnen. Het zag er lang naar uit dat het remise ging blijven, maar toen ik mijn loper offerde tegen de vrijpionnen om (met het oog op de andere borden) remise veilig te stellen had mijn tegenstander hier andere plannen over en sloeg hij de loper niet terug. Twee zetten later zag hij ook in dat dit niet de juiste keuze was en kon ik mijn vijfde overwinning van het seizoen bijschrijven, wat tot grote opluchting leidde van de nog spelende Yannic en Ben.

Yannic zijn tegenstander offerde al vroeg in de partij een kwaliteit tegen een pion en wat druk op de witte stelling. Yannic hield zijn manschappen dicht bij elkaar en in dezelfde materiaalverhouding kwamen de spelers in een knotsgek eindspel, waarin de witte g-pion gevaarlijk hard begon te rennen. Dit deed zwart besluiten om ook maar een paard te offeren, zodat wit een volle toren voor kwam. Dit had echter wel als gevolg dat zwart twee verbonden vrijpionnen had die niet gestopt konden worden door de witte toren. Een lang verhaal kort; Yannic offerde zijn toren terug voor één van de pionnen en beide spelers promoveerden tegelijkertijd en kwamen remise overeen, wat de tussenstand op 3-4 in ons voordeel bracht.

Ben had zoals vaker een goede stelling bereikt nadat hij een idee van Judit Polgar in de partij wist toe te passen om de witveldige lopers af te ruilen. Maar zoals wel vaker is het bij Ben natuurlijk wel de vraag of hij het ook daadwerkelijk weet af te maken. Ben wist de ver opgerukte witte d-pion te omsingelen en te slaan, waarna de spelers in een toreneindspel kwamen waarin Ben eerst één, maar later twee extra pionnen had. Ben had, naar eigen zeggen, spookgedachten dat hij het eindspelletje niet goed uitspeelde, maar achteraf bleek dat hij zich geen zorgen had hoeven maken en hij wist het in de partij ook vakkundig af te ronden. Het was al 18:00 geweest toen deze partij was afgelopen en de eindstand bepaald werd op 3-5, waarmee onze strijders een goede stap hebben gezet in de richting van het kampioenschap!

Over stappen in de richting van een kampioenschap gesproken, vlak na de wedstrijd kwam het blijde bericht dat ons tweede team ongeslagen (in de voorlaatste ronde) kampioen is geworden! Zou dit het eerste seizoen ooit worden dat allebei de teams van SV Almelo kampioen worden? De tijd zal het leren…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *